Atalarımız çapulcu muydu?

Efe yazmış, demiş ki:

“Yanlış Cumhuriyet'te ve bazı yazılarınızda İttihâd Terakki'nin-Cumhuriyet'in Orta Asya'dan Türkiye'ye göç anlatısını eleştirirken Orta Asya halkları için ''davar çobanları, çapulcular'' gibi ifâdeler kullanmanız beni şaşkınlığa sevk etti. Cengiz ve Timur gibi askeri tarihin en büyük dehâlarını-insanlık târihinin en büyük mâcerâ-perestlerini yetiştirmiş, asırlar boyunca Ferdûsî'den Cürcânî'ye Cüveynî'den Reşîdü'd-dîn'e ve Tûsî'ye dek İslâm târihinin en önde gelen entellektüellerini yönetici olarak himâye etmiş liderler (Gazneli Mahmûd, Tîmûr, Hülâgu, Olcaytu vs.) çıkarmış toplulukları -her ne kadar böyle ifâdeleri İttihâd Terakki ve Cumhuriyet'in tarih kurgusunu eleştirmek için sarf etseniz de- ''davar çobanları ve çapulcular'' olarak isimlendirmenizi doğru bulmadığımı iletmek istiyorum. Sizin benden çok daha iyi bildiğinize emin olduğum bu bilgileri size hatırlatmaktan hicâp duyduğumu da belirtmek isterim.”

Cevap yazdım:

Cengiz ve Timur büyük askeri dehalar olabilir ya da sadece şansları yaver gitmiş olabilir, bilmiyorum, ancak “insanlığın ortak müktesebatı” anlamında medeniyete bir katkılarını ben anımsamıyorum. Önemsiz bir ayrıntı mıdır sence?

Bildiğim kadarıyla Asya Türklerinin medeniyete katkısı üzenginin keşfi veya yaygınlaştırılmasıyla sınırlıdır. Biruni veya Cevheri gibi Türk kökenli bazı İslam alimlerinin varlığı Türk medeniyetinin değil İslam-Arap medeniyetinin başarısıdır. Öbür türlüsü Mimar Sinan’ı ‘Ermeni mimarisinin önde gelen temsilcisi’ ya da Donald Trump’ı ‘meşhur Alman siyasetçisi’ saymakla eşdeğerdir; gülünç olur. Her çağda ve her toplumda yabancı soydan, hatta en ilkel kabile toplumlarından gelen bireyler çocuk yaşta yüksek bir kültürün eğitimini, dilini benimseyerek, o kültürün kurumları içinde yer alarak önemli başarılara imza atabilmişlerdir. Yüksek kültürün kendilerine sunduğu imkanlar olmasa, sırf genetik gayretiyle, davar çobanlığından – yahut ata kültürlerinin müktesebatı her ne ise ondan – öteye evrilebileceklerine dair bir ipucu göremiyorum.

Buraya kadar beni takip ettiysen ne ala. Şimdi biraz daha karmaşık fakat önemli bir şey söyleyeceğim.

Ortaasya Türk toplumu farzedelim ki medeniydi, hatta trigonometrinin kanunlarını ve şeftali ırklarını da onlar keşfetti. Lakin Cumhuriyet ideolojisinin 1920-30’lardan itibaren dayattığı milli anlatıda bu keşifler ya hiç anılmaz ya da son derece marjinal bir yer tutar. Ön plana çıkarılarak övülen şey Türk atalarının bahadırlığı, savaşçılığı, akıncılığı, fetihçiliği, örgütçülüğü, ‘askeri dehası’dır. Cumhuriyet’in ilk çeyrek yüzyılında yayımlanmış “Ünlü Türkler”, “Milli Destan” vb. literatürünün neredeyse tamamını okudum. Orada övünçle bahsedilen ataların hemen hepsi askeri dehası ve kan akıtmak ve mal gaspetmekteki başarıları ile temayüz eden kişilerdir. Aralarında şairler, bilim insanları, masalcılar, tabipler, hukukçular, tarihçiler, dil bilginleri, din bilginleri, seyyahlar, devrimciler, peygamberler... sayıca yüzde üçü, beşi bulmaz.

Dünyanın hiçbir medeni toplumunun bu denli ilkel bir milli kimlik anlatısı kurguladığını sanmıyorum. Batıyı bırak, ne Araplar, ne İranlılar, ne Hintler, ne Gürcüler, ne Brezilyalılar, ne de Avustralya yerlileri.

Farzedelim “gerçek” tarih böyle değildi; Türkler de pekala kendi çaplarında medeni sayılabilecek uğraşlara önem verdiler. Bunun önemi yok. Mesele ‘hakiki eski Türkler’ değil, Cumhuriyet ideolojisinin kurguladığı eski Türklerdir. Eleştirmeye çalıştığım şey bin sene önce günahıyla sevabıyla kaybolup gitmiş bir toplum değil, 20ci yüzyılda Türkiye çocuklarına dayatılan rezil milli anlatıdır. O ANLATIDAKİ Türklerin medeniyetle uzak yakın bir alakası yok.  “Askeri deha” oldukları ileri sürülen birtakım çapulcular var.

Cumhuriyetin kurucu ideologlarından Besim Atalay’ın ilk 1923’te basılan Türk Büyükleri adlı derlemesi vardır. Bir göz at istersen. 1934’ten itibaren dayatılan Yeni Türk adları repertuvarının ana kaynağıdır. Kozanoğlu’nun Kızıltuğ’unu, 20. yy Türkçesinin en popüler romanı olan Atsız’ın Bozkurtlar’ın Ölümü’nü incele. Daha da kuşkun kalırsa Karaoğlan, Kaan, Malkoçoğlu vb. koleksiyonlarına bakıver, internetten bulunabiliyor.